Tego, jak niebezpieczne są wyładowania atmosferyczne i bezpośrednie uderzenie pioruna w obiekt, tłumaczyć nie trzeba. Dachy płaskie są narażone na takie skutki tak samo jak innego rodzaju pokrycia budynków. Jeśli nie posiadają one właściwie wykonanej zewnętrznej instalacji odgromowej, szansa katastrofy drastycznie wzrasta.
Dach płaski a instalacja odgromowa – co mówią przepisy?
W świetle obowiązujących przepisów budowlanych wyposażenie budynku w system odgromowy jest obowiązkiem każdego inwestora. Decyduje nie tylko o bezpieczeństwie domu, sprzętu oraz jego użytkowników, ale i o ewentualnej wypłacie odszkodowania na poczet strat poniesionych w wyniku uderzenia pioruna. Przy płaskich powierzchniach norma PN-EN 62305-3 zaleca pokrycie dachu płaskiego siecią zwodów ochraniającą całą powierzchnię pokrycia. Czym powinna charakteryzować się taka konstrukcja?
Projektowanie instalacji odgromowej na dachu płaskim
Układanie siatki zwodów poziomych powinno być każdorazowo poprzedzone dokładnymi obliczeniami, zgodnymi z wytycznymi zawartymi w normie PN-EN 62305-2. Na ich podstawie wyznacza się wartość ryzyka i stopień ochrony odgromowej (LPL). Kolejnym krokiem jest zaprojektowanie systemu protekcji przez wykwalifikowanego specjalistę. O ostatecznym wymiarze takiej konstrukcji decydują przede wszystkim:
- powierzchnia dachu,
- przyjęty stopień ochrony odgromowej,
- występowanie na dachu płaskim metalowych elementów (np. profile attyki), które można wykorzystać jako naturalne elementy zwodów.
Głównym elementem odgromówki na dachu płaskim jest siatka zwodów. Najczęściej wykonuje się ją za pomocą tzw. metody oczkowej. Wymiary oka siatki nie mogą być większe od wartości podanych w normie PN-EN 62305-2 i wynoszą odpowiednio:
| Klasa LPS | Wymiar siatki w [m] |
| I | 5 × 5 |
| II | 10 × 10 |
| III | 15 × 15 |
| IV | 20 × 20 |
Określenie wymiarów stanowi punkt wyjścia do dalszych prac projektowych.
Montaż siatki zwodów
Na dachu płaskim umieszcza się zwody poziome wykonane – w zależności wymagań projektowych – z miedzi, stali ocynkowanej ogniowo, stali nierdzewnej lub aluminium. Najbardziej popularne są przewody ze stali ocynkowanej ogniowo.
Komponenty siatki mocuje się na wspornikach oddalonych od siebie o co najmniej 1 m. Wyróżnia się przy tym:
- Wsporniki FB (ang. Fixed Base) – mocowanie o stałej bazie, zapewniające maksymalną sztywność konstrukcji.
- Wsporniki KF (ang. Knee Base) – tzw. połączenie kolankowe, częściowo sztywne, pozwalające na pewien stopień rotacji.
Tradycyjne wsporniki FB stosuje się w przypadku pokrycia dachu płaskiego zielenią albo granulatem. Umożliwiają one podniesienie siatki na wysokość umożliwiającą łatwą konserwację i kontrolowanie takiego pokrycia. Uwaga: należy stosować drut stalowy lub ze stopu aluminium.
Wsporniki KF są klejone do dolnej części pokrycia dachowego za pomocą pasków wykonanych z materiału takiego jak to pokrycie. Taki montaż zapewnia stabilność siatki zwodów na płaskich powierzchniach i zapobiega ich przemieszczaniu pod wpływem wiatru. Stosowanie wsporników KF jest możliwe na dachach do 7° bez klejenia. Montaż powinien uwzględniać kompensację zmian temperatury, aby uniknąć deformacji siatki zwodów i ryzyka wyrwania wsporników z podłoża.
O skuteczności całej instalacji decyduje nie tylko fachowy projekt i jego wykonanie, ale i sięganie po komponenty najwyższej klasy, dostosowane do potrzeb i wymagań systemu protekcji. Takie elementy znajdziesz w naszym sklepie internetowym AH Hardt.
